Dlaczego oda? To gatunek literacki charakteryzujący się wzniosłością, który sławi ideę – swobodę, zwycięstwo nad epidemią, w tym wypadku także żegna zarówno ją jak i czas ograniczenia wolności, niepokoju a otwiera czy wręcz wyzwala nadzieję i energię.
Oda to utwór o tematyce świeckiej, gatunek o rodowodzie antycznym, mocno zakorzeniony w tradycji, pozostawiający twórcy wolność kompozycji, co dla nas istotne, często przeznaczony dla chóru. Głosy mieszkańców miasta zjednoczone w pochwale zwycięstwa na epidemią, powrotu do mądrej swobody być może wyzwolą poczucie współodpowiedzialności i szacunku i pokory wobec natury.
Oda to gatunek obecny w naszej tradycji literackiej. Wystarczy przywołać: „Odę do młodości” Adama Mickiewicza czy „Odę do wolności” Juliusza Słowackiego. Oba bardzo odmienne utwory są pięknymi i dostojnymi przykładami tego gatunku. Dla Polaków niosą siłę romantycznego buntu i mądrość rozliczeń z historią. „Oda do radości” Fryderyka Schillera stała się hymnem Europejczyków, utworem budującym tożsamość.